ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΚΟΡΙΝΘΟΥ: Ιουνίου 2011

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

ΚΑΙ Ο ΔΣΚ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ 48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!

Πέμπτη 23 Ιούνη 2011

Σελίδα 22

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

«ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΒΕ»

Κλείνουμε 48 ώρες μαγαζιά και βιοτεχνίες

«Αντιστεκόμαστε στα μέτρα, που θέλουν να μας κλείσουν για πάντα» δηλώνει η ΠΑΣΕΒΕ

Σε ξεσηκωμό τις μέρες συζήτησης του «μεσοπρόθεσμου» στη Βουλή και σε συντονισμό των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών, βιοτεχνών, εμπόρων με την απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων, κλείνοντας μαγαζιά και βιοτεχνίες για 48 ώρες, καλεί η «Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση ΕΒΕ» (ΠΑΣΕΒΕ). Στη χτεσινή ανακοίνωσή της, η Γραμματεία της, επισημαίνει:

«Το "Μεσοπρόθεσμο" δεν πρέπει να περάσει. Η εφαρμογή των νέων βάρβαρων μέτρων θα οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες, βιοτέχνες, μικρούς έμπορους, αυτοκινητιστές στο κλείσιμο και στην εξαθλίωση. Ξεθάβουν τα αντικειμενικά κριτήρια. Μειώνουν το αφορολόγητο. Αυξάνουν το ΦΠΑ στα τρόφιμα. Προετοιμάζουν έκτακτη εισφορά.
Κοροϊδεύουν το λαό όταν ισχυρίζονται ότι τα μέτρα είναι αναγκαία για να σωθεί η χώρα. Τα κέρδη των μονοπωλίων και των τραπεζών θέλουν να προστατεύσουν, όπως έκαναν πάντα. Ο στόχος τους είναι ξεκάθαρος. Να οδηγήσουν στη χρεοκοπία μαζί με τους εργαζόμενους και χιλιάδες μικρομάγαζα, ώστε να απαλλαγούν τα μονοπώλια από το ενοχλητικό "αγκάθι" των μικροεπιχειρήσεων. Να εξαπλωθούν κι άλλο τα ΤΖΑΜΠΟ τα MALL και ΙΚΕΑ.
Το θέατρο ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και Σία για κυβέρνηση συνεργασίας, που κατέληξε σε "ψήφο εμπιστοσύνης" της "νέας" κυβέρνησης του ίδιου ΠΑΣΟΚ, αποδεικνύει περίτρανα ότι οι πολιτικοί εντολοδόχοι των μονοπωλιακών ομίλων είναι άκρως επικίνδυνοι.
Οι διαβεβαιώσεις και τα διαπιστευτήρια που έδωσαν Σαμαράς, Καρατζαφέρης και Μπακογιάννη για τη συστράτευσή τους στο "Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα", ώστε να πείσουν ότι ο σφαγιασμός του λαού "γίνεται για τη σωτηρία του", πρέπει να πέσουν στο κενό.
Μέχρι πότε η σωτηρία της χώρας θα στηρίζεται αποκλειστικά και μόνo στην εξόντωση των εργαζόμενων και των αυτοαπασχολούμενων και την ίδια στιγμή βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες να φουσκώνουν τα κέρδη τους; Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας, δεν περιμένουμε τίποτα από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ, έχουν αναλάβει το ρόλο του βοηθού για να περάσουν πιο εύκολα τα μέτρα της κυβέρνησης και της ΕΕ. Συντονίζουμε τον αγώνα μας, με την 48ωρη απεργία που κήρυξαν οι εργαζόμενοι τις μέρες συζήτησης του "Μεσοπρόθεσμου" στη Βουλή, να γίνει γενικός ξεσηκωμός.
Ολοι στους δρόμους. Να "νεκρώσει" όλη η χώρα. Κανένα μικρομάγαζο, καμιά βιοτεχνία ανοιχτή. Ο αγώνας για ανθρώπινη ζωή για μας και τις οικογένειές μας είναι δίκαιος. Η αγανάκτηση να γίνει δύναμη. Η οργανωμένη πάλη να μπορεί να βάλει φραγμό στα σχέδιά τους. Ολοι μαζί. Στον κοινό αγώνα με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και της εξουσίας των μονοπωλίων».

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

stin koilada ton tempon - socrates malamas

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Γενική Απεργία 15 Ιουνίου

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ!

Πέμπτη 16 Ιούνη 2011

Σελίδα 5

Aπό μέρα σε μέρα

Η ώρα του λαού!


Γρηγοριάδης Κώστας

Οποια μορφή και αν θα έπαιρνε η όποια συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το βέβαιο είναι πως θα σήμαινε μια χωρίς προηγούμενο επίθεση σε βάρος του λαού, που θα έκανε κόλαση τη ζωή του και θα τον γύριζε πολύ πίσω. Δεν πρέπει γι' αυτό να υπάρχει η παραμικρή ψευδαίσθηση και αυταπάτη. Αλλωστε το ομολογούν και οι ίδιοι. Η βάση της όποιας συνεργασίας τους θα ήταν να περάσουν τα πιο βάρβαρα και αντιδραστικά μέτρα του μεσοπρόθεσμου και του «μνημονίου 2».Η πλουτοκρατία, έτσι κι αλλιώς, επιθυμεί τη συγκέντρωση της μέγιστης «δύναμης πυρός» του αστικού πολιτικού συστήματος για να πετύχουν τους παραπάνω στόχους.
Από την άλλη πάντως - και ανεξάρτητα από την έκβαση της όλης ιστορίας - παρόμοιες κινήσεις έρχονται να καταδείξουν και τα όρια του υπάρχοντος αστικού πολιτικού συστήματος στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης.
Για την ιστορία, να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος της ΝΔ, που τώρα κατηγορεί τον Γ. Παπανδρέου ότι υπονόμευσε το σενάριο της συνεργασίας, μέχρι τώρα επέμενε πεισματικά να απορρίπτει το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης, επικαλούμενος ότι δεν ήθελε να ταυτιστεί με το σημερινό αδιέξοδο, ακριβώς για να μπορέσει να πάρει στη συνέχεια τη σκυτάλη, διασώζοντας ταυτόχρονα το αστικό σύστημα. Φαίνεται όμως ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες «πολυτέλειες» και κομματικά παιχνίδια και επιστρατεύονται οι πάντες για τη διάσωση της πλουτοκρατίας, που περνάει βέβαια από τη χρεοκοπία του λαού.
Η επιλογή λοιπόν για όποια συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου επιβεβαιώνει μάλλον την αδυναμία παρά τη δύναμη ή την παντοδυναμία του συστήματος. Είναι ώρα ο λαός να πάρει τις τύχες στα χέρια του, να αποκρούσει τη βάρβαρη επίθεση, να εμπιστευτεί και συμπορευτεί με το ΚΚΕ και να βάλει πλώρη για τη δική του εξουσία.

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ... Τι δεν φαίνεται στις πλατείες

Τρίτη 7 Ιούνη 2011

Σελίδα 40

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...

Τι δεν φαίνεται στις πλατείες

Τα αστικά ΜΜΕ συνεχίζουν τη μεγάλη προβολή των συγκεντρώσεων στις πλατείες, προτρέποντας τους ανθρώπους του μόχθου να συνεχίσουν τη συγκεκριμένη δράση, προβάλλοντας επίμονα και σκόπιμα τα χαρακτηριστικά του ακομμάτιστου, του ακηδεμόνευτου, έξω από κόμματα, από συνδικαλιστικές ηγεσίες, ως το «νέο» που γεννιέται και που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα σε όφελος του λαού. Είναι όμως έτσι; Από την έναρξη αυτών των κινητοποιήσεων θέσαμε ένα ερώτημα. Ποιοι κρύβονται πίσω απ' αυτές τις διαδικασίες; Γιατί δεν εμφανίζονται οι «καθοδηγητές»; Είναι δυνατόν να αναπτύσσεται ένα τέτοιο κίνημα χωρίς την ύπαρξη στοιχειώδους οργάνωσης και μάλιστα σε πανευρωπαϊκό συντονισμό; Ποιοι κρύβονται πίσω από τα τουίτερ και τα φέισμπουκ; Μπορεί να απαντήσουν κάποιοι λαϊκοί άνθρωποι, νεολαίοι, ότι αυτό δεν ενδιαφέρει, το ζήτημα είναι η συμμετοχή με στόχο να αλλάξουμε τη ζωή μας και αυτό μόνο εμείς μπορούμε να το καταφέρουμε, μ' αυτή τη μορφή δράσης. Τι όμως διεκδικούν και από ποιον; Η απάντηση εδώ επικεντρώνεται σ' αυτό που θεωρούν αιτία της φτώχειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης. Το μνημόνιο. Εξω το μνημόνιο, έξω οι πολιτικοί που το έφεραν.
Εστω ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Το λέμε γιατί αυτή η άποψη περί μνημονίου που αν φύγει μαζί με τους πολιτικούς που το εφαρμόζουν θα υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος είναι αποπροσανατολιστική. Συγκαλύπτει την πραγματική αιτία των βασάνων του λαού. Το μνημόνιο εφαρμόζεται ως πολιτική αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Ποια πολιτική, λοιπόν, θα αντικαταστήσει αυτήν του μνημονίου; Και ποιος θα την εφαρμόσει; Εχουν πολιτική διέξοδο, με πρόγραμμα και σχέδιο και με ποια κυβέρνηση, με ποια εξουσία; Με την άμεση δημοκρατία της πλατείας; Ολ' αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απασχολούν τους ανθρώπους του μόχθου, τους νέους που συμμετέχουν σ' αυτές τις κινητοποιήσεις. Στις πλατείες κάποιοι εμφανίζονται ως οργανωτές των συνελεύσεων, ως «ηγέτες». Πού οδηγούν όλο αυτόν τον κόσμο που δείχνει τάσεις αμφισβήτησης αυτής της πολιτικής, η οποία τους κάνει τη ζωή κόλαση και αποφασίζουν να κινητοποιηθούν αναζητώντας διέξοδο;

***

Υπάρχουν, επομένως, ζητήματα που δε συζητούν οι «ανώνυμοι ηγέτες» της πλατείας. Υπάρχει, επίσης, ένα εξίσου κρίσιμο, επικίνδυνο ζήτημα. Γιατί απαγορεύουν τα κόμματα και τη συζήτηση της πολιτικής των κομμάτων ώστε να κρίνουν οι συμμετέχοντες; Γιατί παρεμποδίζουν την πολιτική διαπάλη διαφορετικών απόψεων, έξω απ' αυτές που θέλουν οι «ανώνυμοι ηγέτες» της πλατείας;
Προχτές εμφανίστηκαν πικέτες στις πλάτες ομάδων συγκεντρωμένων στο Σύνταγμα που έγραφαν «δεν ανήκω σε κανένα κόμμα, όλα τα κόμματα είναι του συστήματος». Και μπαίνει το ερώτημα: Γιατί όλα; Γιατί τσουβαλιάζουν και το ΚΚΕ στα κόμματα του συστήματος; Γιατί εμποδίζουν τη συζήτηση αυτών των ανθρώπων και για την πολιτική του ΚΚΕ αλλά με το ίδιο το ΚΚΕ και όχι με την αντίληψη που καλλιεργούν οι ανώνυμοι ηγέτες για το ΚΚΕ; Για τις θέσεις και την πολιτική που μπορούν να δώσουν φιλολαϊκή διέξοδο, για το κίνημα που πρέπει να οργανώσουν οι εργάτες, ο λαός, για να επιβάλουν πολιτική σε όφελός τους; Για το ζήτημα της εξουσίας και της σχέσης της με το λαό. Γιατί με την ταχτική τους υψώνουν διαχωριστικά τείχη και γραμμές ανάμεσα σε λαϊκούς ανθρώπους;

***

Εντάξει πρέπει να φύγει το μνημόνιο. Αλλά, τι θα γίνει με την κρίση; Το βασικό πρόβλημα σήμερα είναι η οικονομική κρίση του καπιταλισμού. Η συσσώρευση κερδών και κεφαλαίου έφερε την κρίση και τα δεινά του λαού. Τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν ενίσχυσαν με την πολιτική τους το κεφάλαιο. Το ΚΚΕ ήταν στην αντίπερα όχθη. Στις πλατείες επιμένουν να φύγουν οι πολιτικοί που εφαρμόζουν το μνημόνιο και αυτοί που οδήγησαν σ' αυτή την κατάσταση, την κρίση λέμε εμείς, αλλά δε λένε να φύγουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες τους οποίους ενισχύουν αυτοί οι πολιτικοί. Δηλαδή, δε μιλούν για τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές και τα αντίθετα συμφέροντα, ανάμεσα στα μονοπώλια και το λαό.
Επομένως, κρύβουν τους πραγματικούς ενόχους. Μπορεί να εφαρμοστεί φιλολαϊκή πολιτική χωρίς να γίνουν τα μονοπώλια λαϊκή ιδιοκτησία; Γιατί δε μιλούν γι' αυτό; Μήπως γι' αυτό λένε ότι όλα τα κόμματα είναι του συστήματος και το ΚΚΕ; Μήπως η άποψη να φύγουν οι πολιτικοί που έφεραν το μνημόνιο σημαίνει να έρθουν άλλοι πολιτικοί, άλλες δυνάμεις αλλά χωρίς εναντίωση στα μονοπώλια, στους κεφαλαιοκράτες; Υπονοούν, λοιπόν, ένα άλλο πολιτικό σύστημα, τίμιο, που θα σκέφτεται και το λαό. Αρα ένα αναμορφωμένο αλλά αστικό πολιτικό σύστημα. Που θα αξιοποιεί τάχα και την άμεση δημοκρατία. Αυτό σημαίνει εγκλωβισμός του λαού σε μια παραλλαγή αστικής πολιτικής.

Ι.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΚΟΡΙΝΘΟΥ